Door de soms dwangmatige manier waarop het concept ‘valorisatie’ de laatste jaren wordt opgedrongen aan wetenschappelijk medewerkers vergeten we bijna dat het ook gewoon leuk kan zijn om je met zaken bezig te houden die van nut kunnen zijn voor ‘de buitenwereld’. Want dat is waar het uiteindelijk om draait: hoe kan ik mijn kennis en vaardigheden nuttig maken voor anderen buiten de wetenschap? Zo geformuleerd klinkt valorisatie best aantrekkelijk. Het verlenen van betekenis aan ons bestaan is immers een fundamentele menselijke behoefte. En wie heeft zich nou stiekem nooit gestoord aan het feit dat aan dat artikel waar je zo veel werk in hebt gestoken zelden wordt gerefereerd? Is dit nou waar je het voor doet? Valorisatie biedt niet alleen de mogelijkheid om je nuttig te voelen, het geeft tegelijkertijd een boost aan je zelfbeeld. Waar we onze eigen kennis en vaardigheden voor lief nemen in een wereld waar iedereen hetzelfde kan en weet (en soms veel meer, en veel beter), zijn deze kennis en vaardigheden opeens zeldzaam en zeer gewaardeerd in de niet-academische buitenwereld. Het werken voor en met de buitenwereld zet de zaken daarmee weer een beetje in het juiste perspectief. Valorisatie dient dus niet alleen de buitenwereld, maar ook jezelf.
Esther van Leeuwen 